υπονεκρώ

-όω, Α [νεκρῶ / -ώνω]

(εύχρ. το μέσ.) ὑπονεκροῡμαι, -όομαι

νεκρώνομαι κατά κάποιο τρόπο («χειμῶνος ὁ σκορπίος τῇ γῇ... ὑπονεκρωθεὶς κεῑται», Ιω. Λυδ.).